TY  - JOUR
ID  - 103
TI  - قرآن و حدیث، الهام بخش آرای عرفانی نجم الدین رازی در مرصاد العباد
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 17
LA  - fa
SN  - 2645-8217
AU  - , 
AD  - عضو هیئت علمی
Y1  - 2016
PY  - 2016
VL  - 4
IS  - 2
SP  - 75EP  - 91قرآن و حدیث، عرفان اسلامی، نجم الدین رازی، مرصاد العباد، نثرعرفانی. ,DO  - 
AB  - عقل گرایان از دیر باز در ستیزی پنهان، عرفای اسلام را به بهره برداری از تجارب شخصی و حالات معنوی خویش، در تعلیم و ترویج احکام  اسلام، متهم کرده اند. این امر، با ظهور مکتب عشق الهی در نیمة قرن دوم هجری ، به چالشی نو میان فلاسفه و عرفا تبدیل شد. اما با طلوع اندیشه های عرفای بزرگی همچون روزبهان، شیخ اشراق، عین القضات، غزالی، نجم الدین رازی، سعدی، مولانا و حافظ، عرفان اسلامی فرصتی تازة بازیافت تا با استفاده از توانمندی های زبان فارسی، ضمن معرفی خاستگاه اندیشه های خود؛ یعنی قرآن و حدیث، شاهکارهای عرفانی ماندگاری نیز پدید آورد و استحکام جهان بینی خود را به اثبات برساند. نجم الدین رازی، از عرفای مشهور قرن ششم است که نه تنها اندیشه های عرفانی خود را بر اساس روش و محتوای کلام وحی و سنت الهی بیان کرده که الهام بخش بزرگانی چون حافظ بوده است. از نظر رازی، قرآن دو جنبة ظاهری و باطنی دارد. جنبة ظاهری آن، از آن شریعتمداران، و جنبة باطنی آن متعلق به اولیاء و عرفاست. او نثر مرصاد العباد  را به همین شیوه، با اشارت های عرفانی و لطایف قرآنی آمیخته تا نشان دهد کلام آسمانی عرفا، فقط توصیف و بسط تجارب و حالات شخصی صرف نیست. این مقاله در صدد بازکاوی تأثیر قرآن و حدیث در مرصاد العباد نجم الدین رازی است.
UR  - https://erfani.nashriyat.ir/node/103
L1  - https://erfani.nashriyat.ir/sites/erfani.nashriyat.ir/files/article-files/5_5.pdf
ER  -