@article {
author = {, Mohammad Ali and mozaffari, Hosein},
title = {عینیت در عین غیریت حق و خلق از نگاه عرفان نظری},
journal = {حکمت عرفانی 11، پاییز و زمستان 1395},
volume = {5},
number = {1},
pages = {33-47},
year  = {2016},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2645-8217},
eissn = {2980-826X},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {عینیت در عین غیریت حق و خلق از نگاه عرفان نظری},
abstract_fa ={یکی از مسائل مهم عرفان نظری، رابطۀ حق و خلق است. از نگاه عارفان، این رابطه به شکل عینیت در عین غیریت است؛ یعنی حق تعالی از جهتی عین مخلوقات، و از جهتی مغایر با آنهاست. از نگاه ایشان، تنها مصداق بالذات وجود، حق تعالی است و چنین وجودی به سبب نامتناهی بودن، تمام مواطن را پر کرده و هیچ موطنی از او خالی نیست و این سبب عینیت حق تعالی با تک تک تعینات می شود. از سوی دیگر، چنین وجودی به سبب مطلق بودن، فراتر از تمام تعینات و در نتیجه، غیر آنهاست. این رابطه، که یکی از نتایج وحدت شخصی وجود است، سبب به وجود آمدن سؤالات و ابهاماتی شده است. این نوشتار بر آن است تا با تبیین مدعای عارفان و واکاوی آموزه هایی که سبب این نگرش شده، درکی بهتر و مفهومی روشن تر از این رابطه ارائه دهد.},
keywords_fa = {عینیت، غیریت، رابطۀ حق و خلق، وحدت شخصی وجود، تجلی، عینیت در عین غیریت. ,},
url = {https://erfani.nashriyat.ir/node/108},
eprint = {https://erfani.nashriyat.ir/sites/erfani.nashriyat.ir/files/article-files/3_3.pdf}
}