@article {
author = {Ranjbar, Ali and Zamani, Mohammad Hasan},
title = {حقیقت و چیستی مرگ از دیدگاه عرفان نظری و حکمت متعالیه},
journal = {انوار معرفت 12، بهار و تابستان 1396},
volume = {6},
number = {1},
pages = {75-92},
year  = {2017},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2645-8217},
eissn = {2980-826X},
doi = {},
abstract = {One of the undeniable facts is the death that occurs for every human being. There are various points of view about the essence of death and its subsequent events in different schools. The human being has two dimensions of the soul and body, which the soul is the director of body from the viewpoint of Ibn al-Arabi's mysticism and Mulla Sadra's Hikmat al-Muta’li. Considering this fact about the truth of the human existence, and also due to the substantial motion of the soul, Mulla Sadra considers death as the end of the soul's movement and its realization, and consequently, its separation from the material body. Considering two dimensions of the human existentialism and also the quality of the system of creation from the mystical point of view Ibn 'Arabi also considers death as the separation of the soul from the body and its returning to its original position. Of course, from the viewpoint of Mulla Sadra, with the realization of death, the whole body interrupts its connection with the body, but Ibn Arabi believes that this disconnecting is not general. However, in terms of mysticism and philosophy, death is not an annihilator matter, but an existential matter that brings perfection for the soul. },
keywords = {The Truth, death, mysticism, philosophy, },
title_fa = {حقیقت و چیستی مرگ از دیدگاه عرفان نظری و حکمت متعالیه},
abstract_fa ={‏
یکی از حقایق تردید ناپذیر حادثة مرگ است که برای هر انسانی رخ می دهد. در این باره که حقیقت ‏مرگ چیست و با مرگ چه ‏اتفاقی می افتد، در مکاتب مختلف دیدگاه های متفاوتی بیان شده است. از نظر عرفان ابن عربی و نیز حکمت متعالیه ملاصدرا، انسان ‏دارای دو ساحت نفس و بدن، و نفس مدبر بدن است. ملاصدرا با توجه به این نوع نگاه به حقیقت وجودی انسان، و نیز با توجه به حرکت جوهری نفس، مرگ را به معنای پایان حرکت نفس و به فعلیت رسیدن آن و در نتیجه، جدا شدن آن از بدن مادی می داند. ابن عربی نیز با توجه به این دو ساحت وجودی انسان و نیز با توجه به چگونگی نظام خلقت از دیدگاه عرفانی، مرگ را به معنای جدا شدن نفس از بدن و بازگشت آن به جایگاه اصلی اش می داند. البته از ‏نظر ملاصدرا با تحقق مرگ، نفس به طور کلی پیوندش را با بدن قطع می کند؛ اما از نظر ابن عربی، این قطع ‏‏ارتباط به طور کلی نیست. ‏به هر حال، از نظر عرفان و فلسفه، مرگ امری معدوم کننده ‏نیست، بلکه امری وجودی و موجب کمال برای ‏نفس است.},
keywords_fa = {فلسفه ,عرفان ,حقیقت ,مرگ ,},
url = {https://erfani.nashriyat.ir/node/119},
eprint = {}
}