@article {
author = {Ramezani, Hasan and , Vahid},
title = {وجود یا عدم بودن مظهر عرفانی},
journal = {انوار معرفت 13، پاییز و زمستان 1396},
volume = {7},
number = {2},
pages = {5-16},
year  = {2017},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2645-8217},
eissn = {2980-826X},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {وجود یا عدم بودن مظهر عرفانی},
abstract_fa ={از منظر متکلمان و فلاسفة اسلامی، خداوند متعال همة ما سوی الله را خلق و ایجاد کرده است و مخلوقات، حقیقتاً موجودند و انکار کثرات و موجودیت مخلوقات، انکار بدیهیات است. از سوی دیگر، عارفان اسلامی با توجه به نظریة وحدت شخصی وجود، معتقدند مخلوقات، وجود حقیقی ندارند. آنها به مخلوقات، عنوان مظهر و نمود داده اند. در برخی از آثار عرفانی، از مخلوقات به عدم تعبیر شده و برخی از عارفان، واژه های خیال، وهم و اعتبار را برای کثرات و مخلوقات به کار برده اند. 
پژوهش حاضر می کوشد به تحلیل عارفان و حکمای متأله دربارة وجود یا عدم بودن مخلوقات و موجودات بپردازد و به این سؤال یا اشکال پاسخ دهد که اگر مظهر و نمود عرفانی، وجود یا عدم نباشد، ارتفاع نقیضان رخ می دهد که امر باطلی است؛ اگر وجود باشد، با سخن عارفان نمی سازد که می گویند نمود، وجود نیست؛ و اگر عدم باشد، انکار بدیهی رخ می دهد و مستلزم عدم خالقیت خداوند و نفی مخلوقات است. 
در این مقاله روشن شده است که نزد عارفان، کثرات و مخلوقات از اساس نفی نمی شوند و گرچه بنابر نظریة وحدت شخصیِ وجود، به کثرات و مخلوقات، وجود حقیقی گفته نمی شود، اما این همة مسئله نیست؛ عرفا معتقدند که کثرات و مخلوقات، بالوجود، موجودند؛ یعنی مظاهر و آیات فی نفسه معدوم و بالوجود موجودند؛ از این رو، با وجود نبودن مظهر و نمود، نه ارتفاع نقیضان رخ می دهد، نه انکار بدیهی اتفاق می‎افتد و نه این مسئله مستلزم انکار خالقیت خداوند متعال است. },
keywords_fa = {خلق ,وحدت وجود ,مظهر ,وجود ,عرفان اسلامی ,عدم ,نمود ,},
url = {https://erfani.nashriyat.ir/node/127},
eprint = {https://erfani.nashriyat.ir/sites/erfani.nashriyat.ir/files/article-files/1_6.pdf}
}