TY  - JOUR
ID  - 132
TI  - مطالعه‌ی تئوریک نسبت عرفان با پدیده‌ی سبک زندگی با تأکید بر اندیشه‌ی عرفانی مولوی
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 17
LA  - fa
SN  - 2645-8217
AU  - Moslem, 
AD  - دکتری - عرفان . دانشگاه ادیان
AU  - Ghasem, Kakaie
AD  - استاد - گروه فلسفه دانشگاه شیراز
Y1  - 2017
PY  - 2017
VL  - 7
IS  - 2
SP  - 79EP  - 95اوقات فراغت ,عرفان ,مولوی ,زندگی ,مصرف ,سبک زندگی ,آدلر ,DO  - 
AB  - سبک زندگی، یکی از موضوعات مهمی است که امروزه ذهن متفکران، به ویژه در دو عرصة روان شناسی و جامعه شناسی را به خود مصروف داشته است. این پدیده، در مجامع علمی جهان و ایران از اهمیت بسیاری برخوردار است. از سوی دیگر، سبک زندگی عرفانی در طول تاریخ در عین جاذبه دار بودن برای مردم جهان، متهم به جامعه گریزی، بلکه زندگی ستیزی شده است.
در این پژوهش، پس از تبیین مفهومی «عرفان» و «سبک زندگی» بر پایة نگرش های عرفانی مولوی (م672 ق) و آرای روان شناسی معاصر، به تحلیل رویکردهای مختلف عارفان به زندگی پرداختیم و به این نتیجه رسیدیم که سبک زندگی در اندیشة روان شناسان متاخر، به ویژه آلفرد آدلر (م1870م)، صرف رفتارهای بیرونی آدمی نیست، بلکه سبک زندگی نظام واره ای از نگرش و کنش است، طوری که هیچ چیز خارج و یا جدای از سبک زندگی نیست. این نگرش جامع به سبک زندگی، قرابت بیشتری با نگرش های عرفانی دارد. مولانا نیز در مواجه با مسئله های سبک زندگی، کنش را متأثر از نگرش معنوی دانسته، و در مواجهه با پدیده های زندگی، از الگوی «پذیرش و توسعه» تبعیت می کند: او نیازهای زیست این جهانی را می پذیرند، ولی معتقد است: از آنجا که انسان بزرگتر از این زندگی است، پس به زندگی برازندة او باید تن داد و آن «زندگی معنوی» است. این رویکرد به زندگی، می تواند برای انسان معاصر جذاب، دل پذیر و خردپذیر باشد. 
UR  - https://erfani.nashriyat.ir/node/132
L1  - https://erfani.nashriyat.ir/sites/erfani.nashriyat.ir/files/article-files/6_7.pdf
ER  -