@article {
author = {Gilanpoor, Mohammad hosein},
title = {چیستی تأویل عرفانی قرآن و نسبت آن با تأویل فنی},
journal = {انوار معرفت 19، پاییز و زمستان 1399},
volume = {9},
number = {2},
pages = {33-46},
year  = {2021},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2645-8217},
eissn = {2980-826X},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {چیستی تأویل عرفانی قرآن و نسبت آن با تأویل فنی},
abstract_fa ={عالمان و محققان  دینی دربارة شرح و تفسیر «تأویل  قرآن» سخنان مختلفی بیان کرده و اصطلاحات متنوعی را پدید آورده اند. در عرف عرفان و لسان اندیشمندان، به طور رایج فهم و شرح آیات الهی به وسیلة عارفان، «تأویل» نام گرفته است که با ذوق خاص و ارائة مفاهیم ویژه همراه است. بررسی تأویل قرآن نزد عرفا و اینکه چرا فهم خود را فهم تأویل می دانند، تابع تبیین مبانی معرفتی و هستی شناختی عرفانی است که آثار ابن عربی و پیروان او بهترین منبع این بررسی است. در دیدگاه ابن عربی، فهم و شناخت هر حقیقتی، از جمله فهم تأویل و حقیقت قرآن، تنها وقتی حاصل می شود که مبادی ادراک قلب حقیقی انسان از راه تصفیة باطن گشوده شود و محل دریافت تجلیات ذاتی و اسمائی گردد. این نوع اخذ علم، خصوصیت اصلی و فصل ممیز معارف عرفانی است و راه بدیلی ندارد. در قبال این ادعا، راه بدیلی  با عنوان تأویل فنی قرآن طرح شده است که این مقاله به نقد آن اشاره دارد. },
keywords_fa = {شهود عرفانی ,ظاهر قرآن ,طهارت ,ابن‌عربی ,تنزیل قرآن ,بطن قرآن ,تأویل فنی ,تأویل عرفانی قرآن ,},
url = {https://erfani.nashriyat.ir/node/176},
eprint = {https://erfani.nashriyat.ir/sites/erfani.nashriyat.ir/files/article-files/3_13.pdf}
}