@article {
author = {, Mohammad hasan and , Seyed ahmad and , Nafiseh},
title = {تبیین رابطه تأویل و هستی در مکتب ابن‌عربی},
journal = {انوار معرفت 23 ، پاییز و زمستان 1401},
volume = {11},
number = {2},
pages = {53-72},
year  = {2022},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2645-8217},
eissn = {2980-826X},
doi = {10.22034/erfani.2024.2020802},
abstract = {In mystical terms "Ta'vil" means referring to the origin of something. For a long time, the researchers of theology have considered all phenomena, such as the human soul and words, as having essence (heart and nature) and multiple levels as well as higher stages of existence. In Ibn Arabi's mystical school, all beings have intellect and  speech and are the manifestations of an existential reality; there is no real difference between them and they all can be interpreted. Since the heart of things, words, and people have an existential connection with one another, and according to the rule "everything has everything in it ", all beings and even non-corresponding and parallel worlds are related to each other, discovering the truth of each of them leads to an interpretation that contributes to the (relative) discovery of the rest of them. This is a type of mystical interpretation (Ta'vil) that is not sufficiently considered in Western and Islamic schools. This research seeks to explain this interpretation (Ta'vil) and its foundations. It also examines the relationship between existence and Ta'vil in two arcs of ascent and descent, i.e. in the process of interpretation, one should go through the reverse process of the arc of descent (the decline and emergence of existence) in the form of existential names to the level of verbal existence. By eliminating the limitations of beings, one should reach all interfering (longitudinal) and even parallel (transverse) hearts. One of the results of this paper is the acceptance of creativity and plurality of interpretations and readings of the truth. Yet, every emanation has fixed principles whose hearts refer to, and as a result, the rulings of each level of meaning should not be applied to other levels.},
keywords = {existence, manifestation, Ta'vil, hearts, Ibn Arabi, },
title_fa = {تبیین رابطه تأویل و هستی در مکتب ابن‌عربی},
abstract_fa ={«تأویل» در اصطلاح عرفانی یعنی: رجوع به اصل و مبدأ شیء. محققان الهی از دیرباز برای همه پدیدارها همچون نفس انسانی و الفاظ، اصل (بطون و ذات) و مراتب متعدد و مدارج اعلای وجودی قائل بوده‌اند. در مکتب عرفانی ابن‌عربی، همه هستی دارای نطق و تکلم و مظاهر یک حقیقت وجودی به‌شمار می‌آیند و بینونیت حقیقی بین آنها نیست و همه تأویل‌پذیرند. چون بطون اشیا، الفاظ و انسان با یکدیگر مسانخت وجودی دارند، بلکه طبق قاعده «کل شیء فیه کل شیء»، همه موجودات و حتی عوالم غیرمتناظر و هم‌عرض نیز با هم مرتبطند؛ با کشف حقیقت هریک از آنها، تأویلی رخ می‌دهد که بقیه نیز (به صورت نسبی) کشف می‌شوند. این موضوع نوعی تأویل عرفانی است که در مکاتب غربی و اسلامی کمتر مدنظر قرار گرفته است. تبیین این تأویل و مبانی آن در این تحقیق پی‌جویی می‌شود.
این مقاله همچنین رابطه هستی و تأویل در دو قوس نزولی و صعودی را بررسی می‌کند؛ به این معنی که در عملیات تأویل، باید فرایند معکوس قوس نزول (تنزل و بروز هستی) را در قالب اسماء وجودی تا مرحله وجود لفظی طی کرد و با پیرایش قیود موجودات، به همه بطونِ متداخل (طولی)، حتی متوازی (عرضی) رسید. یکی از نتایج این مقاله پذیرش خلاقیت و تکثر تأویل‌ها و خوانش‌ها از حقیقت است؛ اما در عین ‌حال، هر نشئه دارای اصل‌های ثابتی است که بطون به آنها ارجاع می‌شوند که در نتیجه، نباید احکام هر سطح از معانی را به مرتبه دیگر داد.
},
keywords_fa = {هستی ,تجلی ,تأویل ,بطون ,ابن‌عربی ,},
url = {https://erfani.nashriyat.ir/node/2020802},
eprint = {https://erfani.nashriyat.ir/sites/erfani.nashriyat.ir/files/article-files/2020802-1708414367.pdf}
}