@article {
author = {, Ghasem and Gorjiyan, Mohammad mahdi},
title = {عشق نفسانی و عشق حیوانی از دیدگاه عرفان و دین},
journal = {حکمت عرفانی 10، بهار و تابستان 1395},
volume = {4},
number = {2},
pages = {41-54},
year  = {2016},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2645-8217},
eissn = {2980-826X},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {عشق نفسانی و عشق حیوانی از دیدگاه عرفان و دین},
abstract_fa ={از دیدگاه عارفان مسلمان حقیقت عشق، غیرقابل تعریف است، یافتنی است نه دانستنی. معنای شزح اللفظی آن عبارت است از: محبت مفرطه و منشأ عشق ریشه در ابعاد گوناگون وجودی انسان دارد. بالاترین مرتبه آن، عشق حقیقی است که شامل عشق به خداوند و اسماء و صفات اوست. عشق به ماسوی الله با انواع مختلف آن، عشق مجازی است. مهم ترین آنها، نفسانی و حیوانی است. عشق نفسانی، عشقی است که مختص انسان است و ریشة آن ملائمت نفسانی بین عاشق و معشوق است و مقتضای فطرت جمالگرای انسانی است. این عشق، اگر شائبه و ریبه حیوانیت نداشته باشد و پاک بماند، می تواند پلی به سوی حقیقت باشد. در روایات اسلامی، نشانه هایی بر تأیید این عشق پاک و عفیف وجود دارد. عشق  شهوانی و حیوانی، حقیقتاً عشق نیست، هیجان شهوت است و ریشه در بعد جسمانی و حیوانی انسان دارد. بسیار فناپذیر و از بین برنده ارزش های وجودی انسان  است و موجب زمین گیری وی در حرکت تکاملی اش می شود. البته ابتلا به همین عشق هم اگر اختیاری نبود و انسان ناخواسته در آن گرفتار آمد، به تأیید دین به شرط کتمان و عفت موجبات نجات انسان را فراهم می آورد.},
keywords_fa = {زیبایی ,عشق مجازی ,عشق حقیقی ,عشق حیوانی ,عشق نفسانی ,},
url = {https://erfani.nashriyat.ir/node/98},
eprint = {https://erfani.nashriyat.ir/sites/erfani.nashriyat.ir/files/article-files/3_5.pdf}
}