TY  - JOUR
ID  - 98
TI  - عشق نفسانی و عشق حیوانی از دیدگاه عرفان و دین
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 17
LA  - fa
SN  - 2645-8217
AU  - Ghasem, 
AD  - حوزوی
AU  - Mohammad mahdi, Gorjiyan
AD  - دانشیار - گروه فلسفه دانشگاه باقرالعلوم (ع)
Y1  - 2016
PY  - 2016
VL  - 4
IS  - 2
SP  - 41EP  - 54زیبایی ,عشق مجازی ,عشق حقیقی ,عشق حیوانی ,عشق نفسانی ,DO  - 
AB  - از دیدگاه عارفان مسلمان حقیقت عشق، غیرقابل تعریف است، یافتنی است نه دانستنی. معنای شزح اللفظی آن عبارت است از: محبت مفرطه و منشأ عشق ریشه در ابعاد گوناگون وجودی انسان دارد. بالاترین مرتبه آن، عشق حقیقی است که شامل عشق به خداوند و اسماء و صفات اوست. عشق به ماسوی الله با انواع مختلف آن، عشق مجازی است. مهم ترین آنها، نفسانی و حیوانی است. عشق نفسانی، عشقی است که مختص انسان است و ریشة آن ملائمت نفسانی بین عاشق و معشوق است و مقتضای فطرت جمالگرای انسانی است. این عشق، اگر شائبه و ریبه حیوانیت نداشته باشد و پاک بماند، می تواند پلی به سوی حقیقت باشد. در روایات اسلامی، نشانه هایی بر تأیید این عشق پاک و عفیف وجود دارد. عشق  شهوانی و حیوانی، حقیقتاً عشق نیست، هیجان شهوت است و ریشه در بعد جسمانی و حیوانی انسان دارد. بسیار فناپذیر و از بین برنده ارزش های وجودی انسان  است و موجب زمین گیری وی در حرکت تکاملی اش می شود. البته ابتلا به همین عشق هم اگر اختیاری نبود و انسان ناخواسته در آن گرفتار آمد، به تأیید دین به شرط کتمان و عفت موجبات نجات انسان را فراهم می آورد.
UR  - https://erfani.nashriyat.ir/node/98
L1  - https://erfani.nashriyat.ir/sites/erfani.nashriyat.ir/files/article-files/3_5.pdf
ER  -