Anwar-e Ma`rifat

یکی از ابعاد علمی امام خمینی (ره) در کنار فقه و فقاهت (فقه الاصغر)، ورود و خوض ایشان در مطالعات فلسفی و عرفانی (فقه الاکبر) است. مرتبه والای مطالعات عرفانی امام را باید در مبحث «خلافت» و «ولایت» یا به تعبیری دیگر در مسئله «خلیفۀ اللهی انسان» یا «انسان کامل» جستجو کرد که به نظر می رسد علاوه بر بن مایه های شیعی، تا حد زیادی تحت تأثیر مکتب یا مشرب ابن عربی هم قرار دارد. در این مقاله نویسندگان تلاش کرده اند تا به اجمال، ابعاد مختلف مسئله خلافت الهی را به عنوان مظهر و جلوه گاه اسماء و صفات الهی در سلسله مراتب وجود از دیدگاه امام خمینی (ره) بررسی کنند و رابطه ی ولایت و خلافت را از نظر ظهور و بطون در مراتب عالم تکوین و تدوین به روش استقرایی و کتابخانه ای (غالبا با تکیه بر آثار خود امام خمینی) تبیین و اثبات نمایند که «حقیقت محمدیه به عنوان خلیفه، محل ظهور و تجلی اسماء و صفات الهی است و رسول خدا (ص) مجلای اسم اعظم و خلیفه این خلافت است و بعد از ایشان، جانشینان او به عنوان امام و ولیّ حامل این ولایت و خلافت اند».