Anwar-e Ma`rifat

این مقاله به بررسی مفهوم معرفت در عرفان ادبی و تأثیر آن بر سیر و سلوک عرفانی می‌پردازد. عرفان ادبی به عنوان بخشی از عرفان اسلامی، به انتقال احساسات و عواطف توحیدی از طریق زبان ادبی و شعری متمرکز است. در این راستا، معرفت به عنوان یکی از موضوعات کلیدی در اشعار عارفان ادیب مطرح است. این پژوهش به تحلیل واژه «معرفت» و معادل‌های استعاری و تشبیهی آن مانند آب، می، شراب و باده و غیر اینها در اشعار عارفان ادیب می‌پردازد. این استعارات و تشبیهات به خوبی نشان‌دهنده عمق و پیچیدگی مفهوم معرفت در عرفان ادبی هستند و هر یک از آن‌ها ابعاد مختلفی از معرفت را به تصویر می‌کشند. این مقاله به بررسی فضاهای احساسی مختلف در عرفان ادبی می‌پردازد که شامل عاشقانه، مستانه، رندانه، سالکانه ، زاهدانه و وحدت‌مدارانه است. همچنین ویژگی‌ها و آثار معرفت شهودی در این فضاهای احساسی مختلف را مورد بررسی قرار می‌دهد و به درک عمیق‌تری از نقش معرفت در سیر و سلوک عرفانی و ادبیات عرفانی کمک می‌کند.