صفحهها: 78-
تاریخ دریافت: 1397/03/25تاریخ پذیرش: 1397/08/04
چکیده:
یکی از حقایق تردید ناپذیر حادثة مرگ است که برای هر انسانی رخ می دهد. در این باره که حقیقت مرگ چیست و با مرگ چه اتفاقی می افتد، در مکاتب مختلف دیدگاه های متفاوتی بیان شده است. از نظر عرفان ابن عربی و نیز حکمت متعالیه ملاصدرا، انسان دارای دو ساحت نفس و بدن، و نفس مدبر بدن است. ملاصدرا با توجه به این نوع نگاه به حقیقت وجودی انسان، و نیز با توجه به حرکت جوهری نفس، مرگ را به معنای پایان حرکت نفس و به فعلیت رسیدن آن و در نتیجه، جدا شدن آن از بدن مادی می داند. ابن عربی نیز با توجه به این دو ساحت وجودی انسان و نیز با توجه به چگونگی نظام خلقت از دیدگاه عرفانی، مرگ را به معنای جدا شدن نفس از بدن و بازگشت آن به جایگاه اصلی اش می داند. البته از نظر ملاصدرا با تحقق مرگ، نفس به طور کلی پیوندش را با بدن قطع می کند؛ اما از نظر ابن عربی، این قطع ارتباط به طور کلی نیست. به هر حال، از نظر عرفان و فلسفه، مرگ امری معدوم کننده نیست، بلکه امری وجودی و موجب کمال برای نفس است.
سال ششم ، شماره اول، پیاپی 12، بهار و تابستان 1396
علی رنجبر/ کارشناسی ارشد عرفان اسلامی، مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی ali_ranjbar_59@yahoo.com ره محمدحسن زمانی/ دانشیار جامعه المصطفی دریافت: 25/03/1397 - پذیرش: 04/08/1397 چکیده
یکی از حقایق تردید ناپذیر حادثة مرگ است که برای هر انسانی رخ می دهد. در این باره که حقیقت مرگ چیست و با مرگ چه اتفاقی می افتد، در مکاتب مختلف دیدگاه های متفاوتی بیان شده است. از نظر عرفان ابن عربی و نیز حکمت متعالیه ملاصدرا، انسان دارای دو ساحت نفس و بدن، و نفس مدبر بدن است. ملاصدرا با توجه به این نوع نگاه به حقیقت وجودی انسان، و نیز با توجه به حرکت جوهری نفس، مرگ را به معنای پایان حرکت نفس و به فعلیت رسیدن آن و در نتیجه، جدا شدن آن از بدن مادی می داند. ابن عربی نیز با توجه به این دو ساحت وجودی انسان و نیز با توجه به چگونگی نظام خلقت از دیدگاه عرفانی، مرگ را به معنای جدا شدن نفس از بدن و بازگشت آن به جایگاه اصلی اش می داند. البته از نظر ملاصدرا با تحقق مرگ، نفس به طور کلی پیوندش را با بدن قطع می کند؛ اما از نظر ابن عربی، این قطع ارتباط به طور کلی نیست. به هر حال، از نظر عرفان و فلسفه، مرگ امری معدوم کننده نیست، بلکه امری وجودی و موجب کمال برای نفس است.