انوار معرفت، سال ششم، شماره اول، پیاپی 12، بهار و تابستان 1396، صفحات 43-

    علم پیشین و ذاتی خداوند به اشیا از منظر عرفان اسلامی

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    علی امینی نژاد / *سطح 4، حوزه علمیه قم / amininejadali@gmail.com
    محمود شریفی / *کارشناس ارشد - موسسه امام خمینی (ره)، رشته عرفان اسلامی / mahmoodsharifi8595@gmail.com
    چکیده: 
    این نوشتار به روش «توصیفی و تحلیلی»، در پی تبیین چگونگی علم پیشین و ذاتی خداوند به اشیا از نگاه عرفان اسلامی است. ارائة تصویر صحیح از حضور اشیا در مقام ذات الهی قبل از ایجادشان، موجب می شود علم پیشین خداوند به اشیا از مقولة «علم بدون معلوم، محسوب نشود. عرفا خداوند متعال را وجودی بسیط و غیر متناهی می دانند که سراسر عالم هستی را فراگرفته، به گونه ای که نه با فرض موجودات حقیقی هم عرض سازگار است، و نه با موجودات حقیقی طولی. این ادعا به معنای نفی هرگونه کثرت در عالم واقع نیست، بلکه به این معناست که وجود، به طور حقیقی و ذاتی، جز بر ذات حق متعال حمل نمی شود؛ بدین روی، کثراتِ مشهود به منزلة شئون، مظاهر و تجلیات آن وجود واحد، دارای حقیقت و نفس الامر هستند. این نوشتار نشان می دهد که وجود مطلق به اطلاق مقسمی حق متعال ایجاب می کند تمام حقایق و اشیا در مقام ذات الهی به نحو غیرمتمایز از هم موجود باشند. بنابراین، علم حضوری خداوند به ذات خود عین علم حضوری او به اشیا در مقام ذات است.
    Article data in English (انگلیسی)
    متن کامل مقاله: 

    سال ششم ، شماره اول، پیاپی 12، بهار و تابستان 1396

    محمود شریفی/ دانشجوی دکتری عرفان مؤسسة امام خمینی ره     m-sharifi35@mihanmail.ir
    علی امینی نژاد / استاد سطح عالی حوزه
    دریافت: 05/05/1397 - پذیرش: 18/09/1397
    چکیده
    این نوشتار به روش «توصیفی و تحلیلی»، در پی تبیین چگونگی علم پیشین و ذاتی خداوند به اشیا از نگاه عرفان اسلامی است. ارائة تصویر صحیح از حضور اشیا در مقام ذات الهی قبل از ایجادشان، موجب می شود علم پیشین خداوند به اشیا از مقولة «علم بدون معلوم، محسوب نشود. عرفا خداوند متعال را وجودی بسیط و غیر متناهی می دانند که سراسر عالم هستی را فراگرفته، به گونه ای که نه با فرض موجودات حقیقی هم عرض سازگار است، و نه با موجودات حقیقی طولی. این ادعا به معنای نفی هرگونه کثرت در عالم واقع نیست، بلکه به این معناست که وجود، به طور حقیقی و ذاتی، جز بر ذات حق متعال حمل نمی شود؛ بدین روی، کثراتِ مشهود به منزلة شئون، مظاهر و تجلیات آن وجود واحد، دارای حقیقت و نفس الامر هستند. این نوشتار نشان می دهد که وجود مطلق به اطلاق مقسمی حق متعال ایجاب می کند تمام حقایق و اشیا در مقام ذات الهی به نحو غیرمتمایز از هم موجود باشند. بنابراین، علم حضوری خداوند به ذات خود عین علم حضوری او به اشیا در مقام ذات است.
    کلید واژه ها: خداوند، علم پیشین، علم پیشین ذاتی، عرفان اسلامی، اشیا.


    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    امینی نژاد، علی، شریفی، محمود.(1396) علم پیشین و ذاتی خداوند به اشیا از منظر عرفان اسلامی. فصلنامه انوار معرفت، 6(1)، 43-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    علی امینی نژاد؛ محمود شریفی."علم پیشین و ذاتی خداوند به اشیا از منظر عرفان اسلامی". فصلنامه انوار معرفت، 6، 1، 1396، 43-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    امینی نژاد، علی، شریفی، محمود.(1396) 'علم پیشین و ذاتی خداوند به اشیا از منظر عرفان اسلامی'، فصلنامه انوار معرفت، 6(1), pp. 43-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    امینی نژاد، علی، شریفی، محمود. علم پیشین و ذاتی خداوند به اشیا از منظر عرفان اسلامی. انوار معرفت، 6, 1396؛ 6(1): 43-