انوار معرفت، سال هفتم، شماره دوم، پیاپی 13، پاییز و زمستان 1396، صفحات 33-48

    ضوابط تأویل عرفانی قرآن کریم

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    حسین مظفری / استادیار گروه عرفان مؤسسة آموزشی پژوهشی امام خمینی ره / Mozaffari48@Yahoo.com
    چکیده: 
    «تأویل» یا تفسیر باطنی قرآن کریم از جمله اموری است که ظرافت و اهمیت ویژه ای دارد و هرگونه سهل انگاری و بی دقتی در رعایت ضوابط و قواعد آن می تواند افراد و جوامع را در برداشت از کتاب الهی به انحراف بکشاند. این نوشتار به منظور جلوگیری از هر گونه افراط و تفریط در امر تأویل قرآن کریم و شفاف سازی هر چه بیشتر این مسئله، به روش «توصیفی – تحلیلی» و با استفاده از کلمات اهل معرفت، به سه ضابطة مهم برای تأویل اشاره کرده و ضمن تثبیت نظر ایشان، به نقد و بررسی نظر مخالفان آنان، اعم از اخباریان، برخی از فیلسوفان و متکلّمان و همچنین باطن گرایان پرداخته است. حاصل مطلب آن است که معانی تأویلی و باطنی قرآن کریم نباید با ظاهر قرآن کریم مخالف باشد، بلکه باید با آنها تناسب داشته و نیز با قواعد دینی و عقل منوّر نیز مخالفتی نداشته باشد.
    Article data in English (انگلیسی)
    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    مظفری، حسین.(1396) ضوابط تأویل عرفانی قرآن کریم. فصلنامه انوار معرفت، 7(2)، 33-48

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    حسین مظفری."ضوابط تأویل عرفانی قرآن کریم". فصلنامه انوار معرفت، 7، 2، 1396، 33-48

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    مظفری، حسین.(1396) 'ضوابط تأویل عرفانی قرآن کریم'، فصلنامه انوار معرفت، 7(2), pp. 33-48

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    مظفری، حسین. ضوابط تأویل عرفانی قرآن کریم. انوار معرفت، 7, 1396؛ 7(2): 33-48